Zajezdnia Ostrobramska


Zajezdnia Ostrobramska

Ta największa zajezdnia autobusowa w Warszawie powstała w latach 60-tych XX wieku jako pierwsza zajezdnia po prawej tronie Wisły. Przez kilka lat stacjonowały tutaj tzw. ogórki, później Ikarusy aż wreszcie Solarisy. Na jej terenie działa m.in. stacja tankowania gazem LNG i stacja kontroli pojazdów. Co ciekawe, pod tym samym adresem mieści się wielorodzinny budynek mieszkalny na wschód od zajezdni. Z kolei przy skrzyżowaniu ul. Rodziewiczówny i ul. Ostrobramskiej działają firmy związane z motoryzacją.

biurowiecbiurowiecmagazynmagazynsklepsklepzabudowa wielorodzinnazabudowa wielorodzinna

Powiedz, jak bardzo lubisz to miejsce w Warszawie:

  • Ulice:   ulica Jubilerska, ulica Marii Rodziewiczówny, ulica Ostrobramska
  • Rok powstania:  1964-1969
  • Obszar MSI:  Gocławek
  • Wysokość:   8 m
  • Funkcja:  transportowa
  • Styl: 
  • Związane osoby:

Opis urbanistyczny:

Zajezdnia autobusowa Ostrobramska R3 (ul. Ostrobramska #28) to największa zajezdnia autobusowa w Warszawie [1]. W listopadzie 2019 roku stacjonowało tu 347 pojazdów: 16 Solarisów Urbino 10, 86 Solarisów Urbino 12, 1 Solaris Urbino 15, 208 Solarisów Urbino 18, 35 Solbusów SM18 LNG i 1 Mercedes E-Citaro [7]. Działa tu też Stacja Kontroli Pojazdów WX/168 (wjazd od ul. Marii Rodziewiczówny) [8]. Główny wjazd i wyjazd znajdują się od ul. Ostrobramskiej. Centralną i południową część zajmuje ogromny plac parkingowy dla autobusów, zabudowania zajezdni znajdują się w północno-zachodniej części kompleksu. W części północnej-wschodniej znajduje się stacja tankowania gazu oraz klasyczna stacja paliw. Jest też szereg pomniejszych zabudowań.

Na wschód od zajezdni, pod tym samym adresem (ul. Ostrobramska #28) znajduje się pięciokondygnacyjny mieszkalny budynek wielorodzinny, powstały przed 1976 rokiem. Około 2016 roku została wykonana termomodernizacja budynku. Na północ od niego znajduje się duży prywatny parking.

W południowo-zachodnim narożniku, już poza terenem zajezdni (ul. Ostrobramska #28A, #28B), znajduje się szereg 1- i 2-kondygnacyjnych zabudowań o zróżnicowanych bryłach, zajmowanych obecnie przez zakłady związane z motoryzacją, m.in. Energy Gaz Polska, Fiat Serwis, Autoczęści, Wulkanizacja Tadex. Pierwszy, centralny budynek powstał przed 1976 rokiem (działająca tu firma Auto Ostrobramska powstała w 1974 roku [10]). Pozostałe zostały dobudowane w latach 80-tych XX wieku.

Obiekty, pomniki, tablice:


Obiekty, pomniki, tablice

Niestety nie wiemy nic o tym miejscu w wybranym temacie.

XVIII wiek i wcześniej:


XVIII wiek i wcześniej

Niestety nie wiemy nic o tym miejscu w wybranym temacie.

XIX wiek:


XIX wiek

Niestety nie wiemy nic o tym miejscu w wybranym temacie.

Okres międzywojenny:


Okres międzywojenny

Niestety nie wiemy nic o tym miejscu w wybranym temacie.

II wojna światowa i Powstanie Warszawskie:


II wojna światowa i Powstanie Warszawskie

Niestety nie wiemy nic o tym miejscu w wybranym temacie.

Odbudowa stolicy:


Odbudowa stolicy

Niestety nie wiemy nic o tym miejscu w wybranym temacie.

Baza stron www, gdzie można znaleźć grafiki:

Teren zajezdni

[1945] Teren zajezdni (źródło)

Czasy PRL-u:

Przed powstaniem zajezdni były tutaj pola uprawne.

Projekt zajezdni opracowało w 1964 roku Przedsiębiorstwo Projektowania Budownictwa Miejskiego Miastoprojekt Stolica - Południe. Autorami technologicznej części projektu byli inż. Edward Laskus i inż. Józef Sowilski [3]. Zajezdnia funkcjonuje od 21 lipca 1969 roku. Jest pierwszym powojennym zakładem autobusowym prawobrzeżnej Warszawy. W pierwszych latach eksploatowano na niej popularne ogórki (Jelcze MEX272 oraz AP021) [1], przeniesione z innych zajezdni. Mieściła ok. 270 autobusów [2].

W 1976 roku dostarczono pierwsze Jelcze PR100 (Berliety) [1], co umożliwiło wycofanie wszystkich Jelczy 021 [2], a pod koniec 1977 roku dostarczono PR110U [1], dzięki czemu zajezdnia mogła pozbyć się Jelczy MEX272. Wraz z dostawą w latach 1979-1980 dużej liczby Ikarusów 280.11 i 280.26 zajezdnia przekazała na Inflancką i Chełmską wszystkie Jelcze PR100 [2]. W 1980 (1983 [2]) roku pojawiły się Ikarusy 260.04 [1], co umożliwiło wycofanie awaryjnych Jelczy PR110. W czerwcu 1984 roku trafiły tu na przechowanie pojazdy przeznaczone dla zajezdni Stalowa, której otwarcie przedłużało się (zostały tam przeniesione w listopadzie 1985 roku) [2].

Od 22 sierpnia 1985 do 11 kwietnia 1986 roku [2] stacjonowały tu dwa prototypowe Autosany H10-30 [1].

Baza stron www, gdzie można znaleźć grafiki:

Hala OT w budowie

[1967] Hala OT w budowie (źródło)

Hala OT w budowie

[1967] Hala OT w budowie (źródło)

Hala OT w budowie

[1967] Hala OT w budowie (źródło)

Zajezdnia

[1969] Zajezdnia (źródło)

Hala OT

[1969] Hala OT (źródło)

Zajezdnia

[1969] Zajezdnia (źródło)

Hale

[1969] Hale (źródło)

Wnętrze hali OT

[1969] Wnętrze hali OT (źródło)

Płyta postojowa

[1969] Płyta postojowa (źródło)

Hala OT

[1970] Hala OT (źródło)

Plac i tzw. dekoracje

[1970] Plac i tzw. dekoracje (źródło)

Zajezdnia

[1971] Zajezdnia (źródło)

Zajezdnia

[1971] Zajezdnia (źródło)

Zajezdnia

[1971] Zajezdnia (źródło)

Zajezdnia

[1971] Zajezdnia (źródło)

Zajezdnia Ostrobramska

[1972] Zajezdnia Ostrobramska (źródło)

Zajezdnia

[1974] Zajezdnia (źródło)

Zajezdnia

[1974] Zajezdnia (źródło)

Myjnia Ostrobramska

[1975] Myjnia Ostrobramska (źródło)

Teren zajezdni

[1976] Teren zajezdni (źródło)

Myjnia

[1976] Myjnia (źródło)

Myjnia

[1976] Myjnia (źródło)

Hala

[1976] Hala (źródło)

Zakłady

[1978] Zakłady (źródło)

Zajezdnia

[1980] Zajezdnia (źródło)

Przemiany 1989-2000:

Pod koniec lat 80-tych XX wieku rozbudowano zaplecze o nową halę obsługi codziennej i myjni oraz nową halę diagnostyki. W 1994 roku przebudowano budynek dyspozytorni [3]. Między 1987 i 1997 rokiem stacjonowały tu wyłącznie węgierskie Ikarusy. W 1997 roku pojawiło się 14 Jelczy M121M, a w 1998 roku kolejne cztery sztuki. W 1999 roku przybyło siedem Jelczy M181M [1].

Baza stron www, gdzie można znaleźć grafiki:

Zajezdnia

[1995] Zajezdnia (źródło)

Ikarusy

[1999] Ikarusy (źródło)

XXI wiek:

W 2001 roku pojawiło się 12 sztuk MAN NG313 oraz 20 sztuk Solarisów Urbino 15, a w 2002 roku 7 sztuk MAN NG313 oraz 2 sztuki Solarisów Urbino 15. W 2004 roku przeniesiono wszystkie Jelcze M181M do zajezdni Redutowa, a w 2005 roku wszystkie MANy do zajezdni Stalowa [1].

W 2005 roku pojawiło się 40 sztuk Solarisów Urbino 18, pierwszych autobusów w Warszawie wyposażonych w klimatyzację (numery taborowe: 8401-8440). W 2007 roku przeniesiono z zajezdni Woronicza kolejnych 40 sztuk.

W 2006 roku nastąpiła zmiana numeracji zajezdni z R10 na R3 [1].

W 2010 roku wykonano modernizację zajezdni. Halę obsługi codziennej odmalowano, a oświetlenie wymieniono na bardziej wydajne. Kanały zostały pogłębione i doświetlone. W myjni zostały wymienione okna oraz zamontowano nowe urządzenia. Przebudowano także dyspozytornię, pomieszczenia dla kierowców oraz zmodernizowano stację paliw. Na placu postojowym wymieniono lampy oraz nawierzchnię [2].

W 2010 roku wpisano na stan zajezdni 16 Solarisów Urbino 10 oraz 42 sztuki Urbino 18, a w 2011 roku 32 sztuk przegubowców Solaris (w tym 4 hybrydowe) oraz 36 sztuk Urbino 12 [1]. Od 2011 roku [2] w zajezdni stacjonowały wyłącznie Solarisy [1]. W styczniu 2011 roku w zajezdni stacjonowało 298 autobusów [3].

W styczniu 2015 do zajezdni dotarło pierwszych 10 osiemnastometrowych Solbusów Solcity zasilanych LNG [6], a łącznie w 2015 roku dostarczono 35 Solbusów SM18, zasilanych gazem LNG. Stacjonowało tu również Volvo 7900 Hybrid [1]. W czerwcu 2015 roku rozpoczęła działalność warszawska stacja tankowania LNG oraz CNG. Obiekt obsługuje nawet 200 pojazdów dziennie [5]. Stacje wybudował Gazprom Germania. Stacja umożliwia korzystanie z CNG dzięki dodatkowemu modułowi LCNG, który umożliwia wytwarzanie sprężonego gazu ziemnego z regazyfikacji gazu skroplonego. Jest to pierwszy tego typu obiekt w Europie Środkowo-Wschodniej. Nowoczesną instalację i technologię stacji paliw gazowych zaprojektowała i dostarczyła amerykańska firma Chart Ferox. Budowę rozpoczęto w marcu 2015 roku, kiedy dostarczono na teren zajezdni dwa 15-metrowe zbiorniki LNG o pojemności 60 m3 oraz wymienniki ciepła o masie 3t [9]. W maju 2019 roku podpisano roczną umowę o wartości 4 mln zł na dostawę od PGNiG skroplonego gazu ziemnego LNG do 35 ekologicznych autobusów gazowych [4].

W kwietniu 2018 roku usunięto z zajezdni Solarisy Urbino 12 ze względu na brak autobusów z alkomatami na Ostrobramskiej [1].

Zakład był przez pewien czas miejscem stacjonowania pojazdów zabytkowych Klubu Miłośników Komunikacji Miejskiej [1]. 13 lipca 2019 roku zajezdnia posiadała 351 autobusów [6].

Baza stron www, gdzie można znaleźć grafiki:

Warsztaty

[2007] Warsztaty (źródło)

Parking na wschód od bazy

[2009] Parking na wschód od bazy (źródło)

Budynek mieszkalny - lokalizacja

[2012] Budynek mieszkalny - lokalizacja (źródło)

Teren zajezdni

[2013] Teren zajezdni (źródło)

Wjazd

[2013] Wjazd (źródło)

Hala

[2013] Hala (źródło)

Hala

[2013] Hala (źródło)

Hala

[2013] Hala (źródło)

Hala

[2013] Hala (źródło)

Plac

[2014] Plac (źródło)

Plac

[2014] Plac (źródło)

Plac

[2014] Plac (źródło)

Plac

[2014] Plac (źródło)

Wjazd do zajezdni

[2015] Wjazd do zajezdni (źródło)

Hala

[2015] Hala (źródło)

Auto Ostrobramska - biuro

[2015] Auto Ostrobramska - biuro (źródło)

Zajezdnia Ostrobramska z lotu ptaka

[2015] Zajezdnia Ostrobramska z lotu ptaka (źródło)

Zajezdnia Ostrobramska

[2016] Zajezdnia Ostrobramska (źródło)

Zajezdnia Ostrobramska

[2016] Zajezdnia Ostrobramska (źródło)

Zabytkowe autobusy

[2016] Zabytkowe autobusy (źródło)

Teren zajezdni

[2017] Teren zajezdni (źródło)

Teren zajezdni

[2017] Teren zajezdni (źródło)

Budynki bramy

[2017] Budynki bramy (źródło)

Budynki bramy

[2017] Budynki bramy (źródło)

Budynki bramy

[2017] Budynki bramy (źródło)

Zabudowania w południowo-zachodnim narożniku

[2018] Zabudowania w południowo-zachodnim narożniku (źródło)

Brama wjazdowa

[2018] Brama wjazdowa (źródło)

Stacje serwisowe w południowo-zachodniej części

[2018] Stacje serwisowe w południowo-zachodniej części (źródło)

Stacja tankowania gazu

[2019] Stacja tankowania gazu (źródło)

Zabudowania zajezdni

[2019] Zabudowania zajezdni (źródło)

Stacja LNG

[2019] Stacja LNG (źródło)

Opis przygotowano: 2019-12