W budynku przy ul. Rodziny Hiszpańskich #6 (drugi adres ul. Domaniewska #37D) znajduje się drukarnia Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych [1]. To tu wydaje się m.in. certyfikaty podpisu elektronicznego [2].

Do końca II wojny światowej były to pola uprawne.

W 1976 roku teren został splantowany i w latach 80-tych i 90-tych XX wieku znajdowały się tu garaże i magazyny.

Drukarnia Skarbowa

Drukarnia Skarbowa jako instytucja istnieje od 1957 roku. Była przedsiębiorstwem państwowym, działającym na zasadzie samodzielnego rozrachunku gospodarczego. Początkowo drukowała materiały przede wszystkim na potrzeby Ministerstwa Finansów. Specjalizowała się w drukach numerowanych: fakturach, rachunkach, książeczkach, kartach gwarancyjnych czy legitymacjach [3].

W latach 90-tych XX wieku została zmodernizowana i rozszerzyła ofertę poligraficzną. Rozpoczęto druk akcji, obligacji, weksli, kuponów czy bonów [3].

Do 1994 doku Drukarnia Skarbowa mieściła się przy al. Niepodległości. W latach 1993-1994 wybudowano zakład nr 2 przy obecnej ul. Rodziny Hiszpańskich. Od 1995 roku Drukarnia Skarbowa wytwarza znaki akcyzowe, a od 1997 roku znaczki dla Poczty Polskiej. Wyposażenie druku arkuszowego stanowiło sprzęt firmy Heidelberg, a wśród maszyn zwojowych kilka Muller Martini i jedna 4-kolorowa Gazelle Drent. W Drukarni Skarbowej pracowało nieco ponad 300 osób [3].

Zakład nr 2 miał własną introligatornię do produkcji akcydensowej, czyli krajarki, złamywarki, bigówki, maszyny do szycia drutem, zbieracze. Maszyny zwojowe zostały wyposażone w atramentowe głowice numerujące, które pozwalały również wykonywać produkcję w formie składanek komputerowych czy innych numerowanych kompletów. Istniała możliwość wykonywania numeracji z cyfrą kontrolną czy z kodem kreskowym. Maszyny introligatorskie pochodziły z firm: Polar, Stahl i Müller Martini [3].

W 2003 roku Drukarnia Skarbowa połączyła się z konkurencyjną Drukarnią Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych [4].