Cmentarz żołnierzy włoskich (ul. Marymoncka #40) ma plan kwadratu o powierzchni 0.8 ha. Otoczony jest niskim ogrodzeniem, zdobionym kutymi liśćmi wawrzynu oraz tarczami legionów rzymskich [4]. Przez teren nekropoli biegną dwie aleje przecinające się pod kątem prostym. Przy wejściu znajdują się wykute w kamieniu ujęcia wody, natomiast na końcu umieszczono ołtarz z krzyżem, za którym stoi ściana [1]. Architektura miejsca nawiązuje do klasycznych wojennych cmentarzy włoskich. Nagrobki zaprojektowano w formie białych półkoli, a materiał z których są zbudowane, przywieziono z Włoch. Nagrobki znajdujące się pod samym ogrodzeniem mają nieco inny wygląd [8]. Część nagrobków, m.in. numery 066 i 068 zostały wykonane przez jeńców włoskich dla swoich zmarłych kolegów [7]. W kompozycji widać monumentalizm czasów Mussoliniego [4].
Tuż za bramą położone są mogiły zbiorowe żołnierzy walczących w obu wojnach światowych. Całości dopełnia ornament na bramie głównej (wieniec laurowy oraz miecz i tarcza z czasów starożytnego Rzymu) [12].
Cmentarz zawiera płaskorzeźby z 1920 roku, w tym przedstawiające Romulusa i Remusa karmionych przez Wilczycę Kapitolińską [6]
Za projekt cmentarza odpowiedzialne było Biuro Techniczne Komisariatu Głównego ds. Cmentarzy Wojskowych w Rzymie. Realizacja projektu odbyła się na koszt rządu Włoch. Obecnie nekropolią opiekuje się Ambasada Włoch [4].
